Hier in de stilte…..

Home Sweet Home……

• 

Gelukkig ben ik nu thuis na een pittige tijd in het ziekenhuis. Het werd a.h.w.op me gegooid…in no time werd ik ziek.. o.a overgeven, diarree zeer hoge koorts… Na enig overleg met mijn huisarts, moest ik allereerst de G.G.D bellen omdat mijn klachten leken op klachten van het Coronavirus. Mannen in pakken en artsen in pakken in je huis om een test af te nemen. Daarna werd de koorts nog hoger en moest ik alsnog met de ambu naar het Umcu. Wederom getest ( beter 2 x dan geen 1 keer ) Dit bleek hij gelukkig niet te zijn! )…Kreeg een hele rode buik en liezen…Bleek ik wondroos te hebben wat zich uitbreidde tot beginnend Cellulits (Cellulitis is een acute bacteriële infectie van de huid en het onderhuids weefsel meestal veroorzaakt door streptokokken of stafylokokken. De symptomen en signalen zijn pijn, het snel verspreiden van erytheem, oedeem, koorts kan voorkomen, en de regionale lymfeklieren kunnen vergroten.) en Gordelroos in mijn gezicht en mond ect…. Kreeg 2 stevigen AB- Kuren. Ik ben ontzettend goed en liefdevol verzorgd, maar o wat ben ik blij dat ik weer naar huis toe mocht. Heerlijk thuis bij mijn 3 mannen. Zal wel weer enige tijd kosten om hier goed van te herstellen, maar ben erg blij en dankbaar dat ik nu thuis ben.

Het was een heftige tijd…Eenmaal in het ziekenhuis komen er bij mij altijd flasbacks….heb er dan ook al ( te ) vaak gelegen…Wat mij dan enorm helpt is liedjes zingen in mijn gedachten… Praten met God. Bij Hem vind ik rust elke keer weer.

Mijn Heiland, mijn Redder.

Dank je wel voor jullie berichtjes, apjes , gebeden ect… Dat doet ons goed.

Hier in de stilte, zoek ik naar u
Kom met uw geest mij nabij
En al mijn streven leg ik voor u neer
Voor mij de genade voor u alle eer

Ik heb gezworven ik heb gezocht
Gezocht naar de plek waar ik hoor
Maar al mijn wegen leg ik voor u neer
Voor mij de genade voor u alle eer

Mijn ziel blijft wachten hier in uw huis
Totdat het rust vindt bij u
Wat ik kan geven leg ik voor u neer
Voor mij de genade voor u alle eer


Jezus mijn heiland ik schuil bij u
Want u heeft alles volbracht
En heel mijn leven leg ik voor u neer
Voor mij de genade voor u alle eer

En heel mijn leven leg ik voor u neer
Voor mij de genade voor u alle eer

(Kees Kraayenoord)

Een mand vol “lappen”……

De afgelopen tijd stond bij ons helaas in het teken van zorgen en ziekte… Piet is het afgelopen jaar veel ziek geweest….4 x longontsteking. Daarom is hij uiteindelijk doorgestuurd naar de longspecialist. Na een aantal onderzoeken is gebleken dat hij astma heeft ontwikkeld. Met behulp van medicatie ( o.a puf) wordt nu geprobeerd dit onder controle te krijgen. Fysiotherapie om “goed “te leren ademen. Gelukkig is hij nu voor een x-aantal uren per dag weer aan het werk. Stap voor stap lijkt dit nu de goede kant op te gaan.

Zelf kreeg ik een aantal weken geleden “zomaar” een heel raar dik en zeer pijnlijk been. In eerste instantie werd gedacht aan een trombosebeen. Dat was het gelukkig niet, daarna was het flink zoeken naar de oorzaak. Er werd gedacht aan een uitzaaiing in de buik wat de vochtafvoer zou kunnen belemmeren… Na meerdere echo”s en Ct-scans bleek dat gelukkig niet zo te zijn. Met enige regelmaat overleg gehad met het UMCU en helaas ook meerdere bezoekjes aan de SEH. Gisteren ook weer de hele dag en avond doorgebracht op de SEH .Nu blijkt dat ik Lymfe-oedeem heb…. Ik word zsm doorgestuurd naar de Dermatoloog die dan mijn been kunnen gaan zwachtelen….en ws ook therapie bij de fysio… Heb gelukkig goede pijnstillers meegekregen voor de eerste tijd….

Daarnaast zijn er “zorgen”om mijn steeds slechter worden nierfunctie. De kans dat ik dit jaar aan de dialyse kom te zitten is erg groot. Maar ik hou mij vast aan de belofte van onze hemelse Vader.

Morgen-is voor ons verborgen.
U en ik wij weten niet,
wat de dag van morgen biedt.
Maar Hij, die ’t heelal omspant,
houdt ook ‘morgen’ in Zijn hand.

Gelukkig geniet ik elke dag van mijn 2 “nieuwe “mannen in huis. Max en Simba. Zij zijn mijn zonnestraaltjes.

Wilma.

• 

• 

Balans……

Vandaag zit ik heerlijk in mijn joggingpak thuis! Even een dagje helemaal niks ….Afgelopen weken veel op stap geweest…Ik voel je bijna denken, waarnaar toe dan allemaal? Waar kun je de hele week zoal druk mee zijn…nou bv: Fysiotherapie….https://www.hdi.nl/ Cardioloog….Longspecialist…Vasculaire geneeskunde….dietiste….Om maar wat te noemen. Soms had ik het gevoel dat ik weer “woonde” in het Umcu..

Het aanpassen van mijn eet/leefgewoontes kost nogal wat energie en juist daar moet ik leren om beter mee om te gaan. Mijn energielevel is erg laag daarom is het goed om dingen beter te plannen en niet meer meteen te reageren als ik ergens erg enthousiast over ben. Dat is nogal een struikelblok van mij. Maar ik leer… 😉 Met vallen en opstaan.. Leren om mezelf wat meer bovenaan het prioriteitenlijstje te zetten.

Sinds 2 weken nieuwe medicatie erbij en het lijkt er op dat we nu eindelijk het juiste pilletje hebben gevonden om mijn ( te hoge ) cholesterol aan te pakken. Eindelijk één waarvan de bijwerkingen niet erger zijn dan de kwaal :p

Gisteren was de Longspecialist gelukkig tevreden over hoe e.e.a nu gaat. Longfunctieblazen ging best redelijk 😀 GEEN groei in de tumor! Voel me wat dat betreft een enorm blij ei! Wel merk ik dat ik toch steeds een beetje inlever…De vermoeidheid en pijn ( mede door de kanker en zeer slechte nierfunctie) beheersen soms enorm mijn leven omdat mijn hoofd wat anders wil dan mijn lichaam.. Dat blijft een leerpunt 😉

Eind December hoop ik de hulp van het https://www.hdi.nl/ af te mogen bouwen. Dan nog wel een tijdlang on-line verder, maar het scheelt enorm veel tijd en energie om er niet meer naar toe te hoeven gaan. Wat heb ik veel steun en hulp van hen mogen ondervinden. #TOP!

Op weg naar het einde van het jaar…het was een bijzonder jaar met ups & downs…maar is dat niet zo in een ieder zijn/haar leven? Het leven is voor ons allemaal een vallen en opstaan…leren om te dealen met wat er op je pad komt.. Soms heb je het gevoel dat er wel erg veel op je afkomt…Maar in de loop der jaren heb ik steeds mogen ervaren en ondervinden dat ik er geen enkele dag alleen voor sta. Mijn gezin, man, kinderen familie en vrienden staan er altijd. Bovenal voel ik me dag aan dag gedragen door mijn ( Onze) hemelse Vader. Hij is en blijft de Regisseur van mijn leven. Ook al begrijp ik vaak niet hoe en wat…en zit ook ik met vragen..Hij ZORGT. Op weg naar 2020… Wat ben ik mijn #Donor dankbaar dat ik haar/zijn hart al ruim 17 jaar mag dragen.

Mijn dochter is heerlijk met vakantie geweest naar Thailand….Wat een supermooie tijd mochten zij en Paul daar beleven…Zij is daar ten huwelijk gevraagd! Wat een heerlijk vooruitzicht. Hoe heerlijk om daar naar uit te mogen zien!

Ik heb het leven lief, de mensen en de dieren
De zeeën en rivieren, ik heb het leven lief

Ik heb het leven lief, de bergen en de dalen
De warme zonnestralen, ik heb het leven lief

De trieste ochtendkrant, ze zal mij niet benauwen
Ik blijf van het leven houden, tot aan de laatste dag

Al zijn ze nog zo droef, de dingen die gebeuren
Er komen nieuwe kleuren, met elke nieuwe dag

Ik heb het leven lief, ik heb het nooit verzwegen
Het wonder van het bewegen, de vreugde van het bestaan

Ik heb het leven lief, ben blij dat ik ben geboren
Dat ik kan zien en horen, een hart kan horen slaan

Als in het zomergroen, de fiere populieren
Hun blijde zomers vieren, ik ruik het jonge groen

Rolt over het open veld, de bliksem en de donder
Dan speur ik iets van het wonder, heel diep in mijn karkas

Ik heb het leven lief, hoe dikwijls ik ook faalde
De tol die ik betaalde, daarvan heb ik geen spijt

Ik heb het leven lief, Ik schreeuw van de daken,
ik zal er wat van maken, ik heb het leven lief

De morgen aan mijn raam, de avond vol applausen
De koffie in de pauze, ik heb het leven lief

En valt het doek dan dicht, nog even op het leven
Een laatste glas geheven, ik heb het leven lief

Ik heb het leven lief, het sterke en het broze
Het blije en het boze, ik heb het leven lief

Ik heb het leven lief, de hoge regenbogen
De glimlach in je ogen, ik heb het leven lief

En jij, mijn liefste jij, jij hebt me van jouw leven
Het mooiste stuk gegeven, ik heb jouw leven lief

Want jij, mijn liefste jij, jij gaf me zoveel dingen
Jij hebt mij leren zingen, ik heb het leven lief .

(Toon Hermans)

Tussen Hoop en vrees…….

• 

Inmiddels zijn we al weer een maandje verder… Een maand waarin er veel gebeurd is. De moeder van mijn vriendin is overleden…Afgelopen week overleed er een oom van Piet en mij..en in onze omgeving zijn er veel zorgen…

Mijn oude vriend J. is ook ernstig ziek…afgelopen week was ik bij hem op bezoek en het greep me enorm aan om hem zo te zien…Zijn behandeltraject zit er voor nu even op zodat hij wat meer rust krijgt..De behandeling was heel pittig ( maar dat is elke behandeling die mensen moeten ondergaan die kanker hebben) Het was heel fijn om elkaar even te kunnen zien en van hart tot hart te spreken. Soms zelfs zonder woorden. De moeder van een vriendin is ook ziek…het lijkt wel of er steeds meer mensen kanker krijgen. of komt dat soms omdat ik in dit zgnd “circuit” zit? Dat kan natuurlijk ook.

Manlief is eindelijk wat aan het herstellen van ( alweer) een longontsteking.. Stap voor stap vooruit. Gelukkig sinds gisteren weer helemaal aan het werk, maar ik merk dat hij er nog niet helemaal is.

Zelf vorige week ook een AB-kuur gehad ivm bronchitus. Ik merk sterk dat zodra ik weer begin te kuchen/hoesten, dat de angst me aangrijpt…het zal toch niet groeien? Gelukkig mocht ik meteen in het Umcu komen voor uitgebreid onderzoek. Wat is dat fijn dat je serieus genomen wordt en dat er altijd een actieplan is.

A.s maandag gaan ze de badkamer verbouwen. Het ligbad gaat eruit. Het bad waar ik ruim 10 jaar enorm veel plezier van heb gehad, moet helaas weg. Het lukt allemaal niet meer zo als ik dat graag zou willen en na een paar keer goed gevallen te zijn, nu dus maar de knoop doorgehakt en komt er een douche…Wat zal ik het gaan missen. Zijn van die kleine stapjes waar ik aan merk dat ik toch steeds wat inlever..

Voor nu dus een drukke week voor de boeg! Daarna in november een aantal onderzoeken in het Umcu en zo vliegt de tijd…. Het is een tijd tussen Hoop en vrees…..Hoop omdat ik ervaar dat geen groei in mijn geval goed is. Vrees omdat er toch steeds dat stemmetje is dat zegt : wat als?

Maar ondanks de zorgen,

ondanks de pijn…

ondanks de moeite…

Is en blijft het leven meer dan de moeite waard om geleefd te worden. Het leven is als een boeket, Elke nieuwe ervaring staat voor een andere bloem. Als je terugkijkt op je leven ontstaat zo een groot boeket. Een prachtig boeket samengesteld door onze Hemelse Vader. Hij zorgt voor ons hoe dan ook! Zouden jullie willen bidden voor allen die ziek zijn,….ik heb niet iedereen genoemd hier…maar er zijn er ( te ) veel….dank! X

Let it go….

De afgelopen tijd kwam ik er maar niet toe om een blog te schrijven… te druk met allerlei dingen. Dingen die me veel meer energie kosten dan ik van tevoren had ingeschat…. Het is en blijft een redelijk groot struikelblok voor mij om mijn energie wat zorgvuldiger te verdelen.

Sinds enige maanden krijg ik daar wat hulp bij vanuit het HDI (https://www.hdi.nl/ ) In het begin vond ik het 3 x niks…Maar gelukkig had ik wel meteen een klik met Anita. Zij is mijn “praatpaal”…Wat ben ik nu blij dat ik toch de stap heb gezet. Het lucht enorm op om de dingen in mijn leven met haar door te nemen en te kijken hoe ik e.e.a “anders” zou kunnen doen, anders reageren…dingen “los te laten”..De regie niet altijd zelf in handen te willen hebben…Leren mezelf op 1 te zetten. Minder een “pleaser” te zijn. Dat gaat natuurlijk niet zonder slag of stoot…maar het gaat! Leerdoelen opstellen en daar dan heel bewust mee bezig gaan. Stap voor stap…. In mijn agenda ( die altijd erg vol is) zet ik nu per week minimaal één kruis! Daar mag dan geen afspraak in komen te staan….. ( kijken of dat me lukt 😛 ) Minder “moeten”… en meer genieten. Ik hoop dat de vermoeidheid dan ook minder gaat worden als ik leer om mijn energie beter ( anders) te gebruiken….Ben ook aan het nadenken om bij sommige dingen toch blijvend een stapje terug te doen… het zij zo…;-)

• 

Hoe gaat het verder met mij vragen velen van jullie via een pb…Het gaat redelijk. Zolang de tumor niet groeit ben ik een zeer dankbaar mens. Ik geniet van het prachtige weer en zodra het even kan ga ik naar buiten. Het “late najaarszonnetje” doet me goed. Voor de aankomende tijd staan er wel nog wat poli-bezoeken op de agenda.. Dat zijn en blijven altijd spannende dingen maar ik weet mij geborgen en veilig bij mijn Grote Geneesheer.

Geprezen zij de Here.
Dag aan dag draagt Hij ons;
die God is ons heil.

Want het geknakte riet verbreekt Hij niet
Al wat beschadigd is herstelt Hij op den duur.
Wat walmt dat dooft Hij niet,
want Hij kent ons verdriet.
Barmhartig schenkt Hij ons
zijn warmte en zijn vuur.

Want een verbroken hart veracht Hij niet.
Al wat vernederd is, verhoogt Hij op zijn tijd.
Hij troost de treurenden,
de zwakke beurt Hij op.
Barmhartig schenkt Hij ons
zijn goedertierenheid

Geprezen zij de Here.
Dag aan dag draagt Hij ons;
die God is ons heil.

Er zijn in mijn viendenkring nogal wat mensen ernstig ziek….Zouden jullie voor hen willen bidden? Om rust, geborgenheid….troost en Gods nabijheid. Hij is de Alpha en de Omega..

“Barmhartig”

Vanmorgen was ik na lange tijd ( eindelijk) weer eens een poosje aanwezig bij de Genadebank….

Zoals gebruikelijk gingen we eerst een stukje lezen uit de bijbel en daarna in gebed met elkaar. We lazen uit: https://bijbelingewonetaal.nl/lees-ervaar/polls/item/lucas-1025-37/

‘Wat denkt u? Wie van deze drie was de naaste van het slachtoffer van de roofoverval?’ ‘De man die medelijden met hem had’, was het antwoord. ‘Precies’, zei Jezus. ‘Volg zijn voorbeeld dan.’…..

Wat is Barmhartigheid..Wat is barmhartig zijn..? Hoe doe je dat en kan ik dat ook….? Hoeveel hou ik van de ander…? Wat kan ik voor een ander betekenen….

Soms is er zo weinig voor nodig om wat voor een ander te betekenen… Een bezoekje brengen…een kopje koffie samen drinken…een arm om diegene heen slaan die net bv een vervelend bericht heeft gekregen…..Jij kunt het verschil maken in het leven van die ander…

De wereld een beetje mooier maken…

Durf jij dát…? Durf jij kleur te brengen aan iemands leven…

Sommige mensen wonen nog maar kort hier bij ons en hebben weinig aanspraak…Stel je eens voor dat jij in hun schoenen zou staan? Wat zou jij fijn vinden… Mensen kunnen door allerlei omstandigheden en gebeurtenissen de “grip” zijn kwijt geraakt…Dat kan een ieder van ons gebeuren… Als iemand valt….Reik jij hem/haar dan de helpende hand toe? Hoe barmhartig ben jij…ben ik….mooi om eens goed over na te denken…

De liefde die wij van God hebben gekregen om uit te delen, is niet alleen bedoeld voor de mensen in onze nabije omgeving. Het is makkelijk om liefde te geven aan je familie, je vrienden en je partner. De uitdaging is dan ook om de liefde breed uit te dragen. Geef het aan mensen die jouw liefde echt hard nodig hebben. Dit zijn mensen waar je niet per se meteen op af stapt …maar die de LIEFDE zo heel hard nodig hebben…

#WWJD = What Would Jezus do…?

Overpeinzingen….

Al dagen van plan om weer eens wat te schrijven…maar op de één of andere manier kwam het er niet van. Mijn hoofd zat te vol. Vol met info van de gesprekken die we de afgelopen tijd hebben gehad. Gesprekken thuis en in het Umcu… Het zijn zeg maar “roerige dagen”…. Met manlief gaat het stap voor stap de goede kant op! Het was even zoeken naar de juiste medicatie en het lijkt erop dat we die nu hebben gevonden. Nu tijd om goed op te bouwen en de rust weer terug te vinden.

Zelf afgelopen week onderzoeken gehad bij de Nefroloog en Longspecialist. Er zijn inmiddels vervolgonderzoeken gepland ( echo van de buik en aders… en op korte termijn een CT-Scan van mijn longen….) daarnaast staan mijn jaarcontroles inmiddels ook op de planning. Mijn nierfunctie is helaas weer wat verslechterd… (Dialyseren komt zo steeds dichterbij…..) Heb nu medicatie om de verzuring van mijn bloed tegen te gaan…en de plasmedicatie is verdubbelt. Mag ik nog meer tijd doorbrengen op het kleine kamertje 😉

Al met al komt er veel op ons af deze tijd….veel dingen om over na te denken…Keuzes maken ect… We hopen op een goede uitslag van de Ct-Scan. Tot nu toe was de tumor niet gegroeid. We hopen dat dat zo mag blijven. Geen groei is en blijft in dit geval goed bericht 🙂

We weten waar we met onze zorgen naar toe mogen gaan. We hebben een Grote God die voor ons zorgt. Ook al valt het echt niet mee allemaal…Toch voelen we ons gedragen. Dankbaar zijn we voor alle “kleine” dingen in het leven die het leven meer dan de moeite waard maken om te leven. Elke dag is en blijft een kadootje. En kadootjes zijn er om uit te pakken.

Er is ons geen kalme reis belooft maar zeker wel een behouden Aankomst.

Goed weekend

Identiteit……..

De laatste dagen ben in nogal bezig met de “preek” van afgelopen zondag…Er was aan het einde hiervan een stukje wat mij enorm raakte.

* Weet dat je geliefd bent , dan is je identiteit niet meer afhankelijk van wat je doet maar juist van wie je mag zijn in Hem! *

Dit kwam binnen! Ik had deze uitspraak al wel eerder gehoord maar op de één of andere manier leek het wel of dit juist vandaag speciaal voor mij werd gezegd….

Zoals jullie wel weten heb ik geen betaalde baan, maar ben ik van het vrijwilligerswerk… helaas heb ik dat in de laatste 1,5 jaar bijna allemaal moeten laten vallen nadat bij mij longkanker werd geconstateerd…. Ik kon het niet meer combineren met de therapie…de klachten..vermoeidheid enz…. Mijn werk bij de patientenvereniging…bij de genadebank… de kerk …Het lukte me niet meer. tot grote frustratie van mijzelf..Mijn ziekte nam een soort van controle over mijn leven. En juist dat vind ik moeilijk. Loslaten . Dat werd mijn “ding” . Maar wie ben ik dan als ik mezelf niet meer kan zijn in de dingen die ik zo graag doe? Samen met Els( therapeut) ben ik aan de slag gegaan om mezelf een beetje terug te vinden en de dingen te accepteren zoals ze zijn.

Stap voor stap….leren om om te gaan met heel veel minder energie en toch nog dingen te kunnen doen. Te genieten van wat ik wel kan. Grenzen stellen en die bewaken. Natuurlijk “val “ik nog regelmatig terug maar ik kan inmiddels NEE zeggen.

Wie ben ik? Ik ben en mag Gods geliefde kind zijn. Niet afhankelijk van werk o.i.d maar gewoon zijn!

Wandelend aan Zijn Hand en vol vertrouwen over de toekomst. Hoe die ook mag zijn.. In Mei weer naar de longspecialist , dan hoor ik hoe het er nu voor staat. Even een paar weken geen Umcu bevalt me eerlijk gezegd HEEL erg goed.

Met Piet gaat het gelukkig wat beter. Hij heeft medicijnen voor de bloeddruk en tegen de ritmestoornissen. Afgelopen maandag een paar uurtjes weer wezen werken. Wel wennen natuurlijk, maar het begin is er.

Wandel maar stillekens achter Hem aan, — Achter den Heiland : Hij wijst u de wegen ; Zijn die niet altoos zoo lieflijk gelegen als gij zoudt wenschen — wil ze toch gaan : Hij gaat vooraan !

lappenmand deel 2…..;-)

Vandaag dan de fietstest voor Piet, met aansluitend een gesprek met de Cardioloog…. Eerlijk gezegd best snel aan de beurt, zeker gezien de wachtlijsten… Nu zat ik dan in de wachtruimte ipv Piet….zal je eerlijk zeggen dat ik dat maar niks vond. Voor mijn gevoel duurde het onderzoek uren…

Bij de Cardioloog hebben we de uitslag besproken…het fietsen was goed gegaan. Wel klachten ervaren , maar niet zichtbaar geworden tijdens het fietsen. Wel blijft de onderdruk ( veel) te hoog….Het kan zijn dat er iets ( propje o.i.d) heeft gezeten wat door de medicatie is weggegaan.

Voor nu onderneemt de Cardioloog geen actie… Maar aangezien er nog wel klachten zijn komen er nog vervolgonderzoeken. Bij blijvende klachten mogen we na ong 3 á 4 weken weer naar de Cardioloog terug. Mochten de klachten verergeren…dan meteen contact opnemen met de SEH.

Uiteraard zijn we superblij met deze uitslag!! We hopen in de loop van de tijd meer duidelijkheid te krijgen…..

Voor nu wensen we jullie allemaal goede en gezegende Paasdagen toe.

Piet en Wilma.

Lappenmand.

Na alle hectiek van de afgelopen dagen nu dan even te tijd om een blogje te schrijven…

Afgelopen woensdag is Piet onwel geworden en is hij na overleg met de huisartsenpost opgehaald door de ambulance. Hij had ( en heeft) last van een te hoge bloeddruk en ritmestoornissen…Druk en pijn op de borst en duizelingen… Een veel te snelle pols wat maar niet wilde zakken. Hij zag flink grauw..De broeders vonden het beter om hem mee te nemen naar het ziekenhuis. Daar is hij die avond/ nacht flink onderzocht . Gelukkig mocht hij uiteindelijk toch weer mee naar huis. Medicatie mee ( bloedverdunners en een puf voor onde zijn tong ) . Helaas zijn de klachten er nog steeds en heeft hij nu inmiddels een oproep gekregen voor de fietsproef volgende week en aansluitend een consult bij de Cardioloog. De schrik zit er flink in…bij ons beide…Nu dan even flink pas op de plaats en RUST!! Dat is nogal een dingetje voor manlief maar het is niet anders. Het “moeten” moet er af…Kleine wandeling zal nog wel lukken hoop ik…maar meer dan ook niet. We hopen dat er volgende week snel wat meer duidelijkheid mag komen. Voor nu geldt: Wat de toekomst brenge moge…mij geleidt des Heeren hand.

• Pluk de dag voor de dag jouw plukt…