Verwachten……

Half 4 vannacht en ik was klaarwakker….Manlief was al eerder opgestaan om naar werk te gaan. het zijn drukke dagen zo vlak voor de kerst.  De afgelopen dagen stonden een beetje in het teken van griep… Hoesten, hoesten en nog eens hoesten….Toch maar even contact gezocht met de huisarts….Ze vond het beter dat ik even kwam….bloed geprikt en helaas verhoogde waardes…beginnende longontsteking…Nou dat kan er dan nog wel bij… 😦 Had ook nog een gesprek bij de pijnpoli…. De medicijnen die ik gebruik doen veel behalve dat wat ze zouden moeten doen. De pijn bestrijden.  Vandaar dat ik er mee moet stoppen en ’s avonds beginnen met wat anders (Tramadol 3 x dgs) , wederom 2 weken sowieso geen autorijden…niet dat dat het ergste is, maar ik ben zo dolgraag zelfstandig… Stoppen met pijnmedicatie houd in onrust en afkicken…Komt vast wel weer goed. Ik hoop wel heel erg dat deze medicijnen wel gaan doen wat ze behoren te doen… We wachten het maar weer af. Nu hoef ik dus echt niet meer naar het Umcu deze maand. Tijd om beter te worden… Tijd om na te denken over alles wat het afgelopen jaar is gebeurd.. Tijd om te bedenken hoe ik afgelopen jaar in het leven stond…( of juist niet)

Prediker 3:2-8 NBG51

er is een tijd om te baren en een tijd om te sterven, een tijd om te planten en een tijd om het geplante uit te rukken, een tijd om te doden en een tijd om te helen, een tijd om af te breken en een tijd om op te bouwen, een tijd om te wenen en een tijd om te lachen, een tijd om te rouwklagen en een tijd om te dansen, een tijd om stenen weg te werpen en een tijd om stenen bijeen te zamelen, een tijd om te omhelzen en een tijd om zich van omhelzen te onthouden, een tijd om te zoeken en een tijd om te laten verloren gaan, een tijd om te bewaren en een tijd om weg te werpen, een tijd om te scheuren en een tijd om dicht te naaien, een tijd om te zwijgen en een tijd om te spreken, een tijd om te beminnen en een tijd om te haten, een tijd van oorlog en een tijd van vrede.

De tijd van verwachten is nu aangebroken…we gedenken en herdenken volgende week de geboorte van Jezus.

‘Advent’ is afgeleid van het Latijnse woord adventus, dat ‘komst’ betekent. Met advent leven christenen namelijk toe naar het kerstfeest: het feest van Jezus’ komst naar deze wereld als klein kind in een kribbe.

Advent begint vier zondagen voor kerst. In veel kerken wordt elke week een adventskaars aangestoken. Dat symboliseert dat we steeds iets dichter naderen tot Kerst, het feest van het Licht.

Minder bekend, maar minstens even belangrijk, is dat de adventstijd ons ook wil richten op de nog te verwachten komst van Christus: Zijn wederkomst. Ook dat is altijd een belangrijk onderdeel geweest van de adventsverkondiging.

Dit jaar sturen we geen kaartjes….( misschien een paar 😉 ) Het kost me eerlijk gezegd teveel energie…die energie besteed ik liever aan andere dingen. Ik verheug me enorm op de feestdagen. Tijd om de dagen door te brengen met allen die me zo lief zijn. Genieten met een grote G.  Weinig tijd op soc. media….;-)  Maar dat neemt niet weg dat we een ieder hele fijne en gezegende dagen willen toewensen.  Voor 2019 wensen we jullie Gezondheid Geluk en bovenal Liefde toe. Maak er een prachtig liefdevol jaar van. Hou van elkaar. Laat de Liefde toe in je leven.  We wensen jullie Gods zegen toe.  Zijn LIEFDE laat nooit los.  X

In de stilte….

Donderdagmorgen….het is nog erg vroeg als ik wakker word….. Piet is al naar werk ( rond half 4 vertrokken..) Ik lig wat te draaien en woelen deze nacht….Het zijn “roerige dagen”….De dingen gaan niet zo als ik dat wil en mijn lichaam protesteert aan alle kanten. Soms lijkt het wel alsof deze periode pittiger is dan de periode van bestralen.  Die heb ik ondergaan in een soort van roes lijkt me nu. Deze fase moet je lichaam zelf aan het werk. Het opruimen van de zooi in mijn rechterlong moet mijn lijf toch echt zelf doen en ik voel dat het werkt maar ook dat het pittig is.  Er zijn dagen dat het niet gaat. Natuurlijk zijn er ook dagen dat ik me “beter” voel…..Vannacht lag ik me af te vragen hoe lang het geleden is dat ik een “gezond” lichaam had en hoe dat voelde? Ik kan het me haast niet meer herinneren… Gistermiddag gestart met het ophogen van de pijnmedicatie……Het kon niet anders (helaas) . Het is een kwestie van de voor-nadelen tegen elkaar afwegen.  Zenuwpijn is alleen met bepaalde medicatie te verminderen…helaas krijg je dan ook last van de bijwerkingen. O.a Duizeligheid ( wederom niet autorijden) gewichtstoename ( ik ga op Bessie Turf lijken) Soms een kort lontje….Minder goed kunnen zien. De arts op de pijnpoli zei tegen me: Het lijkt wel of je voor all-inclusive gaat. Door mijn lage weerstand heb ik idd veel meer last ook van de bijwerkingen. Het is zoeken naar een goed evenwicht. Minder pijn en toch een goede kwaliteit van leven houden.  Er zijn een aantal zenuwen in mijn borst al afgestorven…dat geeft een heel raar gevoel ( geen gevoel meer) Helaas heb ik flink veel pijn in de zenuwen die er onder liggen.  Deze pijn bepaald soms voor een groot deel mijn kwaliteit van leven. Hierdoor kan ik nog  niet de dingen oppakken die ik zo graag ( weer) zou willen doen. Volgend jaar staat er weer een CT-Scan op de planning om te kijken hoe de tumor zich gedraagt..

Afgelopen jaar was een rollercoaster….Soms had ik het gevoel geleefd te worden door mijn ziekenhuisafspraken. Ziek zijn en werken aan herstel wat voor mijn gevoel soms echt te langzaam ging.  Wat prijs ik me gelukkig met mijn lieve schat Piet!! Altijd staat hij voor me klaar. Hij leest de dingen af aan mijn houding en is en blijft liefdevol. Snachts een theetje op bed brengen voor hij gaat werken . Zo superlief. Mijn alles.  Mijn vriendinnen die het afgelopen jaar steeds weer voor mij klaar stonden. Met me naar het ziekenhuis gingen of me ophaalden om er even tussenuit te zijn. Topwijven zijn jullie!! Mijn gezin wat een hele belangrijke plaats heeft in mijn leven. Mijn Kids….Jullie zijn zo enorm belangrijk voor mij. Als het met jullie goed gaat ben ik gelukkig! De vele telefoontjes met mijn zus….de kaartjes…apjes bloemen ect.. Ik hou van jullie met alles wat in mij is.

Afgelopen jaar heb  ik zoveel troost en steun gevonden in mijn geloof. Het heeft mij staande gehouden in de moeilijke uren…de nachten dat ik wakker lag…Liedjes die in mijn hoofd opkwamen en die ik in stilte meezong… Het hielp ( helpt) mij erdoorheen. Ik weet dat ik nog een lange weg te gaan heb. Het herstel gaat (te) langzaam…maar ik weet mij in Goede Handen.  Op naar 2019. Dat het een jaar mag zijn waarin de Liefde de hoofdrol mag spelen in ieders leven.

Zoals een bloem de zon nodig heeft om bloem te worden, zo heeft een mens de liefde nodig om mens te worden. ( Phil Bosmans)

 

In de stilte van de morgen
zing ik: Heer, U bent zo goed.
Wie ben ik dat U mijn leven
in uw plannen hebt geweven?
In de stilte van de morgen
leg ik alles voor u neer.
Al mijn zorgen en mijn zonden
houden mij niet meer gebonden,
want ik weet: U bent mijn Heer