Jij bent de Vrede van alle stille dingen
Jij bent de Plaats waar ik schuil voor onheil
Jij bent het Licht dat schijnt in het duister
Jij bent de eeuwige Vonk in mijn hart
Jij bent de Deur die wijd open staat
Jij bent de Gast die binnen wacht
Jij bent de Vreemdeling aan de deur
Jij bent het Roepen van de armen
Jij bent mijn Heer en met Jou kan geen kwaad mij bedreigen
Jij bent het Licht, de Waarheid, de Weg
Jij bent mijn Redder deze dag hier en nu.
MORGENGEBED
Ik vertrouw mij aan U toe, Heer.
Doe met mij wat Gij wilt.
Gij hebt mij geschapen voor U:
Wat wilt Gij dat ik doe?
Ga Uw eigen weg met mij.
Het moge zijn zoals altijd:
vreugde of smart.
Ik wil het doenxe2x80xa6
Ik wil zijn wat Gij van mij verlangt
en alles wat Gij van mij maken wilt.
Ik zeg niet: ik wil U volgen waarheen Gij ook gaat,
want ik ben zwak.
Maar ik geef mij over aan U,
opdat Gij mij altijd leidt,
waarheen dat ook mag zijn.
Ik wil U volgen
en bid enkel om kracht voor deze dag.
JOHN HENRY NEWMAN
Ik moet U bekennen, lieve God,
dat ik geen tijd weet vrij te maken voor U.
Als ik een ogenblikje vrij heb,
zoek ik onmiddelijk iets te doen.
En anders praat ik de tijd wel vol.
waarom kan ik niet gewoon even stil zijn?
Mijn kind, Ik ga niet om je aandacht bedelen.
Als je liever met andere dingen bezig bent,
zal Ik mezelf niet aan je opdringen.
O Heer, ik word benauwd bij de gedachte dat ik,
met al mijn drukte, U kan wegjagen.
Zorg er alsjeblieft voor
dat ik ga verlangen naar de stilte,
naar een rustig, vrij moment.
Zoals je wilt.
(uit: gebeden uit het hart)
Een rabbi had een gesprek met de Heer over Hemel en Hel.
`Ik zal je de hel laten zien,’ zei de Heer en bracht de rabbi naar
een kamer met een grote ronde tafel. De mensen die rond de tafel zaten,
waren uitgehongerd en wanhopig. Midden op de tafel stond
een enorme pan hutspot die zo heerlijk rook dat het water de
rabbi in de mond liep. Iedereen aan tafel had een lepel vast met
een heel lange steel. Ze konden met de lepel weliswaar bij de pan,
maar de stelen waren langer dan de armen van degenen die wilden
eten en dus kon niemand eten, omdat ze de lepels niet naar hun
mond konden brengen. De rabbi zag dat ze inderdaad verschrikkelijk leden.
‘Nu zal ik je de Hemel laten zien,’ zei de Heer en ze gingen naar een zaal die
precies hetzelfde was als de eerste. Er stond net zo’n ronde tafel, net zo’n
pan hutspot. Ook hier hadden de mensen dezelfde soort lepels met lange steel,
maar deze waren weldoorvoed, ze zaten te praten en te lachen.
De rabbi begreep het niet. `Het is eenvoudig, maar het vereist
een zekere vaardigheid,’ zei de Heer.
In deze zaal hebben ze geleerd dat ze elkaar moeten voeren.
Heerlijk!!
We ( Eveline , John, Jasminke en ik) zijn vandaag naar de Efteling geweest!
Prachtig pretparkweer hadden we. Geen regen regelmatig zon en niet te warm! Dus wat wil je dan nog meer? We hebben geloof ik alle atracties wel gehad…Achtbanen,wildwaterbaan (Eveline was echt kletsnat….) Python (hij deed het maar zo!!) droomland, Vogelrock enz….Je wil niet weten hoeveel we hebben gelopen! Want als we alles hebben gehad, willen ze weer van voorafaan beginnen…..
Maar goed dat mag de pret niet drukken en dus begin je gewoon weer opnieuw!
De wachttijden vielen ook enorm mee, want zowel in het noorden als in het zuiden (dacht ik..) zijn de scholen alweer begonnen, dus dat scheelt behoorlijk in de wachtrijen.
Ook de files vielen me mee, alleen op de terugweg dreigde er even een file en toen zijn we een wegrestaurant ingedoken, waar we heerlijk met elkaar wat hebben gegeten.
Helaas hebben we niet zoveel foto’s gemaakt….daar waren ze teveel voor in de atracties.
Maar we hebben wel een hele fijne en gezellige dag gehad en nu ga ik zo heerlijk mijn bed in……
Welterusten allemaal!!!!!
Vanmorgen naar de kerk geweest met Eveline en John. Helaas is het me niet gelukt om een "mooi"preekverslag te maken. Dat komt door 2 redenen, 1 is dat ik nog niet helemaal migrainevrij was…en de tweede reden zat deze kerkdienst achter mij, in de vorm van een heel klein meisje. Voor mij was ze eigenlijk te klein om naar de kerk te gaan…(maar wie ben ik om dat te zeggen) Ze heeft de gehele dienst zitten praten en moeders heeft daar weinig tot niets van gezegd!!! Met als gevolg dat ik van de preek van de dominee dus niet veel heb gehoord, helaas….Daar komt dan nog bij dat als je niet oppast dat je nog boos wordt ook, gelukkig heb ik dat een beetje weten te voorkomen, maar ik hoop wel dat moeder het meisje volgende week toch maar weer naar de creche brengt?
Daarna zijn we naar de verjaardag van Esmee gegaan en zijn dus nu net even thuis.
Goede zondag verder allemaal!
Geniet van het mooie weer! Morgen ben ik niet aanwezig want we gaan een dagje uit naar de Efteling met elkaar, dinsdag verslag en Foto’s!!!
Ben je geboren voor 1978?
Verder lezen
Na 1978 geboren:
Dan begrijp je dit niet, dus stop maar met lezen.
Hoe is het in vredesnaam mogelijk dat wij als geborenen in de 50-er/60-er/70-er jaren, nog leven
Volgens de theoriexc3xabn anno 2004 xe2x80″ 2005 xe2x80″ 2006 zouden we toch al lang dood moeten zijn?
WAAROM?
LEZEN MAAR!
Wij zaten in autoxe2x80x99s zonder veiligheidsstoeltjes, gordel of airbag.
Onze bedden en speelgoed waren geschilderd met verf vol lood en cadmium.
Boven aan een trap was geen hekje; wie te ver ging kukelde naar beneden.
Als je wakker werd in bed hoorde niemand dat, en als er echt iets was moest je hard schreeuwen voordat je ouders het merkten.
Flessen met gevaarlijke stoffen en alle apotheekflessen konden we gewoon met onze handjes en beperkte motoriek openen
Poorten en deuren gingen gewoon dicht en als je met je vingers er tussen zat waren ze weg.
Opde fiets zat je achterop met je kont op de bagagedrager en probeerde jeje vast te houden aan de schroefveren van het zadel voor je.
Een helm hadden ze nog niet eens op een bromfiets, laat staan op een fiets.
Water dronken we uit de kraan, niet uit een fles.
Kleuren smaakstoffen moeten ook toen al bestaan hebben, want zo rood, groenof geel als die limonade toen was, zie ik ze nu echt niet meer.
Een kauwgom legde je xe2x80x98s avonds op het nachtkastje en stak je xe2x80x98s morgens weer in je mond.
Op school hadden ze maar xc3xa9xc3xa9n maat bank en met zoxe2x80x99n heerlijk gevaarlijke klep eraan.
Schoenen waren meestal al ingedragen door broer, zus, neef of zo, en ook je fiets was of te groot of te klein.
Een fiets had geen versnellingen en als een band kapot was leerde je vader je zo snel mogelijk om hem zelf te plakken.
Wegingen xe2x80x98s morgens weg van huis en we kwamen terug als destraatverlichting aan ging. Niemand wist in de tussentijd waar we warenen we hadden geen GSM mee!
Het bos of een park was een plek om te spelen en geen vieze mannetjesverzamelplek.
Alswe naar een vriendje gingen, liep je er gewoon naar toe, je hoefde nietaan te bellen en ook geen afspraak te maken. Er ging ook geenvolwassene met je mee.
Wij aten ook al koekjes en kregen brood met veel boter en werden toch niet dik.
We dronken uit dezelfde fles als onze vrienden en niemand werd er ziek van.
Wijhadden geen playstation, nintendo, X-box, 64 televisiezenders,videofilms, dvd, surround sound, eigen televisies, computer ofinternet. Wij hadden vrienden!
De televisiezender begon pas om18.00 uur. Dan kwam een uurtje wat leuks voor kinderen en oh wee als jedaarna durfde op te staan om op een knopje van een andere zender teduwen (die zaten aan het toestel vast). Pa bepaalde wat en hoe lang jedaarna nog keek.
We hebben ons gesneden, botten gebroken, tandenuitgevallen en hier werd niemand voor naar de rechter gesleept. Datwaren gewoon ongelukken en soms kreeg je er ook nog zelf een extra pakslaag voor.
Wij vochten en sloegen elkaar soms groen en blauw, erwas geen volwassene die zich er druk over maakte, laat staan dat je eenlieveheersbeestje op je jas knoopte.
Pedagogisch verantwoordspeelgoed maakten we zelf; met stokken sloegen we naar ballen, webouwden zeepkisten en merkten onder aan de berg dat we de rem vergetenwaren.
We voetbalden op straat, en alleen wie goed was mocht meedoen; wie niet goed genoeg was moest maar blijven kijken en lerenomgaan met teleurstellingen.
Op school zaten ook domme kinderen.Zij gingen en kwamen op dezelfde tijd als wij en kregen de zelfdelessen. Zij deden soms een klas nog een jaar en daarover waren ook geendiscussies op ouderavonden. De Meester had altijd gelijk.
Wesmeerden onze boterhammen zelf, met een grote mensen mes, en als je zevergeten was kon je op school niets kopen! Als je de korst niet at hadje een beetje meer honger de rest van de dag.
Wij gingen met de fiets naar school, helemaal zelf, ook in de winter!
Als je moeder aan de huisdeur naar je zwaaide was je een watje!
Alsje problemen veroorzaakt had waren je ouders het eens met de politie.Ze kwamen wel om je te halen, maar niet om je er uit te lullen. Onzedaden hadden consequenties. Dat was duidelijk en je kon je nietverstoppen.
Wij hadden vrijheid, mislukkingen succes en verantwoordelijkheid. We hebben moeten leren er mee om te gaan.
Onzegeneratie heeft veel mensen voortgebracht die problemen kunnenoplossen, innovatief bezig zijn en daarbij risico durven nemen eninstaan voor de gevolgen.
Hoor jij ook daar bij?
GEFELICITEERD!
WIJ WAREN HELDEN!
Geboren na 1978?
EIGENWIJS EN TOCH DOORLEZEN?
NU WEET JIJ, OOK WEER EENS WAT HELDEN ZIJN!
Vertel dit OOK door naar hen die NA 1978 geboren zijn.
Psalm 23.
Net soos 'n herder uittrek met sy skape
en hul laat neerlxc3xaa in die veld van milde groen,
met sagte hand hul lei langs stille waters--
so is die Heer, so het hy ook aan my gedoen:
Hy laaf my siel en lei my swakke skrede
in vaste spoor van sy geregtighede.
En is ek soos 'n skaap in doodsgevare,
wat in die velde as 'n prooi van wolwe gaan,
en moet ek in die doodsdal, diep en donker,
van alle hulp ontbloot, in my alleenheid staan--
dan nog ken ek geen doodsvrees of verskrikking,
omdat u staf my troos is en verkwikking.
U bring vir my die tafel in gereedheid,
my hoof druip olie en my beker vloei van wyn,
'n bron van goedheid stroom vir my gedurig;
dit is my gees 'n vreug, my vyande 'n pyn;
dit kroon my lewe met u welbehae;
en in u huis, daar bly ek al my dae.
Soms zou je wel even willen huilen
om de liefde die zo ongrijpbaar is
om de aanraking die zo wordt gemist
om de armen waarin je niet kan schuilen.
Soms zou je wel even willen schreeuwen
om de pijn die zo eenzaam in je brandt
om de vragen die zo zijn gestrand
om de doofheid van de God der eeuwen.
Soms zou je wel even willen rusten
om de tederheid te zien in God
om de vervulling die meer is dan het lot
om aanvaarding dat meer is dan berusten.
Ronald Lammers.]
Dit is voor hen die te vroeg heengingen…
voor de 1 was er een Donorhart maar dit stootte af na 4 maanden…
en voor de ander mocht het gewoon niet zo zijn.
I.M: Eva en Danielle….
Dat ze alletwee in vrede mogen rusten.( resp.37 & 18 jaar.)
Wilma.
Perikelen 