Vol verwachting klopt……

 

Geen enkel jaar ben ik zo weinig bezig geweest met de aankomende feestdagen als nu… Sinterklaas….dit jaar “even”niet. Moet er eerlijk gezegd niet aan denken dat ik nu winkel in en winkel uit zou moeten gaan sjouwen. Zo niet mijn ding nu. Terwijl ik anders niks liever doe dan heerlijk sjuumen. Het liefst kleine dingetjes voor de mensen waar ik zo van hou.  De andere feestdagen die eraan zitten te komen? Eigenlijk weinig afgesproken. Zelf mensen vragen is me teveel…Naar anderen toegaan eerlijk gezegd ook. Een bezoek van hooguit anderhalf uur trek ik net…daarna bijtanken in mijn bedje.. Dit soort dingen heb ik vanmorgen kunnen bespreken in het Umcu…was daar voor de andere uitslagen van mijn jaarscontrole.   Ik was vandaag samen met mijn vriendin terwijl Piet met giga migraine thuis op bed lag…Mijn eigen cardioloog was er wegens ziekte niet..daarom kreeg ik iemand anders. Wat een #Topkerel was dit. Jong, fris en fruitig  en zeer zorgvuldig. Een enorm luisterend oor en begripvol. Dat had ik echt even heel hard nodig.  (Mijn eigen Cadioloog is ook een topper hoor!)  Mijn vele vragen en zorgen werden uiterst serieus genomen en goed beantwoord en uitgelegd.  De echo van mijn hart was goed! JIPPIE!!  Wel had ik weer een te hoge bloeddruk…daar word nog even over nagedacht en e.e.a besproken met de Nefroloog. Ik heb andere medicijnen gekregen om te kunnen slapen. Dat slapen en Wilma is nog niet echt een goede combinatie. Nu krijg ik iets waardoor ik ook meer en beter zou moeten gaan doorslapen. Tijdelijk natuurlijk want de bedoeling is dat ik het t.z.t weer ga afbouwen.  De uitslagen van mijn bloed ect waren nog niet binnen. Maar dat hoor ik nog wel. het lijkt er voor nu op dat de bestraling mijn hart niet heeft beschadigd! De druk op mijn borst die ik steeds voel  en de benauwdheid komt dus echt van de bestralingen. Dat stelt me wel enigzins gerust. Maandag mag ik wederom naar het Umcu – naar de Dermatoloog…. Even wat plekjes laten nakijken…  Half december weer naar de Longspecialist… daar hoop ik dan meer te horen over  of de bestraling zijn werk goed heeft gedaan.  Maar voor nu eerst: Weekend!!

Advertenties

Soms heeft je hart meer tijd nodig…..

Eindelijk eens een weekje zonder ziekenhuisbezoeken. Geen gehaast en niks plannen. Niet nuchter blijven …gewoon smorgens heerlijk rustig aan kunnen doen. De tijd om even naar mijn moedertje te gaan voor een bakkie. Heerlijk!!  Vorige week was een drukke week omdat ik na overleg toch weer naar de longarts moest.  Gelukkig wezen de foto’s uit dat er geen ontsteking in mijn longvliezen zat. Wat een opluchting. Wel vond ik het enorm confronterend om de foto’s zo te zien.  waar ik gedacht had dat de tumor wel weg zou zijn…viel me dat enorm tegen toen ik de tumor nog gewoon zag zitten….Bah bah BAH!! De longspecialist zei me dat dat “normaal”was….maar toch…Ik had zo graag gezien dat er al wat veranderd was…  Hij vertelde me dat mijn klachten ( kortademigheid- hoesten- benauwdheid-ernstige vermoeidheid …) er bij horen. Naweeen van de bestraling en van je ziekte. Het blijft enorm belangrijk jezelf de tijd en de rust te gunnen om in deze zgnd “herstelfase”… te accepteren dat je lichaam de tijd nodig heeft. extra tijd in mijn situatie omdat mijn lichaam nu eenmaal anders reageert op de behandeling.  Ik merk de afgelopen dagen wel dat e.e.a iets meer een plekje krijgt in mijn hoofd  ( en hart) Vind het soms gewoon erg moeilijk om een aantal dingen niet te kunnen doen die ik zo dolgraag deed. Daarbij denk ik aan mijn werk bij de genadebank….mijn lotgenotencontact bij HartenTwee… Ook gewoon de ‘normale” dingen in huis. Stofzuigen bv…dat doe ik in etappes.. Maakt niet uit denk ik nu..heb de tijd.  En al die andere klussen in huis doet Piet momenteel …wat een #Topper.   Het lijkt soms net of de geschiedenis zich herhaalt…Weer ziek…destijds namen de kinderen en familie en vrienden ook al zo veel van mij over…Denk nu zo vaak aan die tijd terug…Wat waren mijn kinderen nog klein en o zo kwetsbaar… Nu zijn ze ouder maar nog steeds kwetsbaar en je wilt ze zo graag beschermen.. helaas kan ik dat in dit geval niet meer doen. Gelukkig hebben ze beide iemand om op terug te vallen. Dat scheelt 🙂   en geeft me iets meer rust. Mijn 2 kinderen Eveline & John….wat ben ik trots op hun! het leven is lang niet altijd makkelijk voor hun geweest en desondanks zijn ze 2 prachtige mooie mensen geworden. #ProudMama.

Maar toch.. Het voelt soms zo terug bij af….. je wilt het immers zo dolgraag zelf doen…  merk ook aan mezelf dat mijn emoties soms net een soort van rollercoaster zijn… Huilen en lachen liggen dan erg dicht bij elkaar…Juist op die momenten als ik denk dat het echt niet meer gaat…juist dan voel ik de nabijheid van God heel sterk. Hij stuurt zijn engelen op mijn pad. Engelen die je even een berichtje sturen…kaartje of fruit brengen… je ophalen  zodat je er even uit bent. Dan hoor ik een stem (Zijn Stem) die me zachtjes toefluistert: ” je bent niet alleen! IK ben bij je ” Wat een troost en wat een zegen te weten dat Hij voor me zorgt.

 

Zou jullie willen vragen om te bidden….niet alleen voor mij maar voor allen die dicht om mij heen staan..  ( Mijn man en mijn kinderen en hun partners…mijn moedertje….)   Ook graag voor mijn buurman Kees die ook ziek is en mijn buurvouw  Alie een aantal huizen verderop…ook zij is ziek voor Angeline en Alice & Rut…Jessica , Marla , Albert…… we hebben allen kanker en hebben jullie gebeden zo nodig….

Want ik ben verzekerd, dat noch dood, noch leven, noch engelen, noch overheden, noch machten, noch tegenwoordige, noch toekomende dingen,

 Noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onzen Heere. ( Romeinen 8:38-39)

 

Volgende week mag ik naar de Cardioloog voor controle en een paar dagen daarna naar de Dermatoloog.. Word supergoed in de gaten gehouden en ze zijn allemaal heel erg lief en begripvol. Ik weet dat ik in goede handen ben. Op vele manieren 😉

 

 

De stilte…….

Afgelopen nacht eindelijk weer eens kunnen slapen zonder een “pammetje” te gebruiken.  Slapen is nogal een een dingetje…zo gezegd.  Ben de hele dag vreselijk moe en kan zomaar wegdutten op de bank maar zodra ik snachts wakker word om naar de wc te gaan is het mis. Klaarwakker lig ik dan… te staren in het donker…er vliegt dan van alles door mijn hoofd. Lijk dan wel gevangen in een maalstroom.  Eerder bleef ik liggen maar daar word niemand gelukkig van. Nu ga ik er maar uit…maak een theetje en knuffel een poosje met de poezebeesten. ( die er overigens niet veel van snappen, want ik ben op een zeer raar tijdstip beneden 😉  ) Daarna val ik soms toch nog weer in slaap. Soms niet en dan lig ik rond half 6 in de ochtend in een warm bad. Soort van omdenken.  Was ik voor een 2 weken geleden vol goede moed om aan een beweegprogramma mee te gaan doen, moet ik nu heel eerlijk bekennen dat dat veel te hoog gegrepen was.  Ik wil te snel en te veel. Mijn hoofd is vol goede moed en vol met plannen. helaas denkt mijn lichaam daar anders over.  Ben zo blij met de adviezen en tips die ik krijg van lotgenoten. Zij weten en ervaren immers soortgelijke dingen. Heb ook af en toe contact met Jola….Zij adviseerde me om de therapie ( de bestraling ) te omarmen. Daar moest ik even over nadenken…iets omarmen wat je niet ziet en wat er toch heel duidelijk voelbaar is.  net als met je geloof in God. Je ziet Hem niet maar Hij is er altijd.  Wat een prachtige gedachte en hoe fijn! Voorlopig mijn “sportplannen” dus maar even op de plank geparkeerd.   De plekken in mijn mond en op mijn rug genezen goed.  Smeren met Boegemzalf  voelt als een weldaad.  mijn pufjes doen hun best om mijn kortademigheid iets in te perken.  Voor de aankomende periode staan er weer wat afspraken gepland in het ziekenhuis.  Hopelijk mag ik daar positieve berichten horen. Wel lukt het me om om de dag een kleine wandeling te maken. Meestal een klein kwartiertje ( of 10 min.) Dat voelt reuze goed en ik geniet daar intens van. Heerlijk  buiten bij ons achter , het is daar dan zo heerlijk stil. Mijn gedachten komen daar tot rust en ik geniet van al het moois dat de Schepper mij laat zien. hieronder één van de liedjes die dan vaak in mijn hoofd en hart zijn.

 

Hier in de stilte, zoek ik naar u
Kom met uw geest mij nabij
En al mijn streven leg ik voor u neer
Voor mij de genade voor u alle eer

Ik heb gezworven ik heb gezocht
Gezocht naar de plek waar ik hoor
Maar al mijn wegen leg ik voor u neer
Voor mij de genade voor u alle eer

Mijn ziel blijft wachten hier in uw huis
Totdat het rust vindt bij u
Wat ik kan geven leg ik voor u neer
Voor mij de genade voor u alle eer

Jezus mijn heiland ik schuil bij u
Want u heeft alles volbracht
En heel mijn leven leg ik voor u neer
Voor mij de genade voor u alle eer

En heel mijn leven leg ik voor u neer
Voor mij de genade voor u alle eer

(Kees kraayenoord)