Identiteit……..

De laatste dagen ben in nogal bezig met de “preek” van afgelopen zondag…Er was aan het einde hiervan een stukje wat mij enorm raakte.

* Weet dat je geliefd bent , dan is je identiteit niet meer afhankelijk van wat je doet maar juist van wie je mag zijn in Hem! *

Dit kwam binnen! Ik had deze uitspraak al wel eerder gehoord maar op de één of andere manier leek het wel of dit juist vandaag speciaal voor mij werd gezegd….

Zoals jullie wel weten heb ik geen betaalde baan, maar ben ik van het vrijwilligerswerk… helaas heb ik dat in de laatste 1,5 jaar bijna allemaal moeten laten vallen nadat bij mij longkanker werd geconstateerd…. Ik kon het niet meer combineren met de therapie…de klachten..vermoeidheid enz…. Mijn werk bij de patientenvereniging…bij de genadebank… de kerk …Het lukte me niet meer. tot grote frustratie van mijzelf..Mijn ziekte nam een soort van controle over mijn leven. En juist dat vind ik moeilijk. Loslaten . Dat werd mijn “ding” . Maar wie ben ik dan als ik mezelf niet meer kan zijn in de dingen die ik zo graag doe? Samen met Els( therapeut) ben ik aan de slag gegaan om mezelf een beetje terug te vinden en de dingen te accepteren zoals ze zijn.

Stap voor stap….leren om om te gaan met heel veel minder energie en toch nog dingen te kunnen doen. Te genieten van wat ik wel kan. Grenzen stellen en die bewaken. Natuurlijk “val “ik nog regelmatig terug maar ik kan inmiddels NEE zeggen.

Wie ben ik? Ik ben en mag Gods geliefde kind zijn. Niet afhankelijk van werk o.i.d maar gewoon zijn!

Wandelend aan Zijn Hand en vol vertrouwen over de toekomst. Hoe die ook mag zijn.. In Mei weer naar de longspecialist , dan hoor ik hoe het er nu voor staat. Even een paar weken geen Umcu bevalt me eerlijk gezegd HEEL erg goed.

Met Piet gaat het gelukkig wat beter. Hij heeft medicijnen voor de bloeddruk en tegen de ritmestoornissen. Afgelopen maandag een paar uurtjes weer wezen werken. Wel wennen natuurlijk, maar het begin is er.

Wandel maar stillekens achter Hem aan, — Achter den Heiland : Hij wijst u de wegen ; Zijn die niet altoos zoo lieflijk gelegen als gij zoudt wenschen — wil ze toch gaan : Hij gaat vooraan !

lappenmand deel 2…..;-)

Vandaag dan de fietstest voor Piet, met aansluitend een gesprek met de Cardioloog…. Eerlijk gezegd best snel aan de beurt, zeker gezien de wachtlijsten… Nu zat ik dan in de wachtruimte ipv Piet….zal je eerlijk zeggen dat ik dat maar niks vond. Voor mijn gevoel duurde het onderzoek uren…

Bij de Cardioloog hebben we de uitslag besproken…het fietsen was goed gegaan. Wel klachten ervaren , maar niet zichtbaar geworden tijdens het fietsen. Wel blijft de onderdruk ( veel) te hoog….Het kan zijn dat er iets ( propje o.i.d) heeft gezeten wat door de medicatie is weggegaan.

Voor nu onderneemt de Cardioloog geen actie… Maar aangezien er nog wel klachten zijn komen er nog vervolgonderzoeken. Bij blijvende klachten mogen we na ong 3 á 4 weken weer naar de Cardioloog terug. Mochten de klachten verergeren…dan meteen contact opnemen met de SEH.

Uiteraard zijn we superblij met deze uitslag!! We hopen in de loop van de tijd meer duidelijkheid te krijgen…..

Voor nu wensen we jullie allemaal goede en gezegende Paasdagen toe.

Piet en Wilma.

Lappenmand.

Na alle hectiek van de afgelopen dagen nu dan even te tijd om een blogje te schrijven…

Afgelopen woensdag is Piet onwel geworden en is hij na overleg met de huisartsenpost opgehaald door de ambulance. Hij had ( en heeft) last van een te hoge bloeddruk en ritmestoornissen…Druk en pijn op de borst en duizelingen… Een veel te snelle pols wat maar niet wilde zakken. Hij zag flink grauw..De broeders vonden het beter om hem mee te nemen naar het ziekenhuis. Daar is hij die avond/ nacht flink onderzocht . Gelukkig mocht hij uiteindelijk toch weer mee naar huis. Medicatie mee ( bloedverdunners en een puf voor onde zijn tong ) . Helaas zijn de klachten er nog steeds en heeft hij nu inmiddels een oproep gekregen voor de fietsproef volgende week en aansluitend een consult bij de Cardioloog. De schrik zit er flink in…bij ons beide…Nu dan even flink pas op de plaats en RUST!! Dat is nogal een dingetje voor manlief maar het is niet anders. Het “moeten” moet er af…Kleine wandeling zal nog wel lukken hoop ik…maar meer dan ook niet. We hopen dat er volgende week snel wat meer duidelijkheid mag komen. Voor nu geldt: Wat de toekomst brenge moge…mij geleidt des Heeren hand.

• Pluk de dag voor de dag jouw plukt…