Het leven op zich is vol met het maken van keuzes…. Vaak begint het al met het opstaan…als je al besluit om op te staan…;-) Sommige keuzes zijn zo makkelijk dat je ze vaak maakt zonder er echt over na te denken. Maar er komen ook periode in je leven dat je tijd nodig hebt om een “goede”beslissing te nemen.
De afgelopen periode was een tijd van vallen en opstaan…soms meer vallen dan opstaan. En dat viel me om drommel niet mee…. Vele ziekenhuisbezoeken ( inmiddels dit jaar al 26 x naar het Umcu geweest…). De bestraling heeft niet alleen de tumor geraakt maar helaas ook een flink aantal zenuwen in mijn rechterborst en oksel …dit veroorzaakt flink veel zenuwpijn….Gewone pijnstillers hielpen niet en uiteindelijk ben ik op de pijnpoli beland… Daar nemen ze echt zo goed de tijd voor je en gaan samen met jou nauwkeurig op zoek naar de juiste behandeling. Helaas moest ik afgelopen weekend stoppen met de voorgeschreven pijnmedicatie omdat de bijwerkingen de overhand kregen….Vanmorgen uitgebreid overleg gehad en nu heb ik iets anders gekregen. Proberen maar weer! Weer twee weken geen autorijden…maar als het maar gaat helpen.
Was ook nog eventjes naar de Nefroloog geweest en heb met haar afgesproken dat ik in het nieuwe jaar afspraken ga krijgen voor meer info ivm evt. dialyse…..gelukkig niet ala minute maar wel nu zodat ik me goed kan gaan orienteren van wat ik wel of niet zie zitten in de toekomst….. Evt transplantatie kwam ook nog aan de orde maar daar gaf mijn Cardioloog geen groen licht voor…Hij vind het risico veel te groot omdat je dan zwaardere medicatie moet gaan slikken om afstoting te voorkomen…en daardoor krijgt de tumor in mijn long alle ruimte om te gaan groeien……dus uitgesloten! Moest wel even de tijd hebben om dit te laten bezinken omdat mijn Nefroloog evt niertransplantatie in de toekomst wel zag zitten… Na veel praten afgelopen week en de dingen goed te hebben overwogen denk ik dat het oke is. Soms moet je kiezen…hoe dan ook. Nu heb ik er vrede mee. Wie dan leeft, dan zorgt. Waarom zou ik me daar nu al zoveel zorgen om maken?het allerbelangrijkste voor nu is: pijnbehandeling en proberen om wat meer conditie te krijgen. Hopen dat de tumor niet meer verder groeit. Hij is dan wel niet weg, maar de groei staat stil en dat is al heel wat.
Proberen de dag te plukken voordat de dag mij plukt….Elke dag als een kadootje te zien en dat niet vergeten uit te pakken. Houden van de mensen die van mij houden. Stap voor stap verder gaan . Luisteren naar mijn hart, want dat klopt.Voor mij geld nog altijd dat ene mooie lied: Wat de toekomst brenge moge….. God zorgt!
Jezus mijn heiland ik schuil bij u
Want u heeft alles volbracht
En heel mijn leven leg ik voor u neer
Voor mij de genade voor u alle eer.
Perikelen 