Al dagen van plan om weer eens wat te schrijven…maar op de één of andere manier kwam het er niet van. Mijn hoofd zat te vol. Vol met info van de gesprekken die we de afgelopen tijd hebben gehad. Gesprekken thuis en in het Umcu… Het zijn zeg maar “roerige dagen”…. Met manlief gaat het stap voor stap de goede kant op! Het was even zoeken naar de juiste medicatie en het lijkt erop dat we die nu hebben gevonden. Nu tijd om goed op te bouwen en de rust weer terug te vinden.
Zelf afgelopen week onderzoeken gehad bij de Nefroloog en Longspecialist. Er zijn inmiddels vervolgonderzoeken gepland ( echo van de buik en aders… en op korte termijn een CT-Scan van mijn longen….) daarnaast staan mijn jaarcontroles inmiddels ook op de planning. Mijn nierfunctie is helaas weer wat verslechterd… (Dialyseren komt zo steeds dichterbij…..) Heb nu medicatie om de verzuring van mijn bloed tegen te gaan…en de plasmedicatie is verdubbelt. Mag ik nog meer tijd doorbrengen op het kleine kamertje 😉
Al met al komt er veel op ons af deze tijd….veel dingen om over na te denken…Keuzes maken ect… We hopen op een goede uitslag van de Ct-Scan. Tot nu toe was de tumor niet gegroeid. We hopen dat dat zo mag blijven. Geen groei is en blijft in dit geval goed bericht 🙂
We weten waar we met onze zorgen naar toe mogen gaan. We hebben een Grote God die voor ons zorgt. Ook al valt het echt niet mee allemaal…Toch voelen we ons gedragen. Dankbaar zijn we voor alle “kleine” dingen in het leven die het leven meer dan de moeite waard maken om te leven. Elke dag is en blijft een kadootje. En kadootjes zijn er om uit te pakken.
Er is ons geen kalme reis belooft maar zeker wel een behouden Aankomst.
Goed weekend
Perikelen 