Categorie archief: Medisch

Pluk de dag

muursticker4salenl-muursticker-leef-met-een-lach-g

Afgelopen week begonnen met het zgnd “echte werk”…. De oefenzaal in geweest. Klinkt ongeveer als met de auto naar de sportschool…met de lift omhoog en dan op de fiets ;-). De volgende dag waren al mijn spieren voelbaar aanwezig…Even pas op de plaats…Mijn wandelschema toch maar ietsjes aangepast deze week. Mijn hoofd kan het allemaal wel willen maar mijn lijf denkt er toch anders over. Gisteren zijn Piet en ik naar het Umcu geweest voor de uitslag van de onderzoeken van afgelopen week. We hadden pas laat in de middag een gesprek. Wat kan een dag dan lang duren. Normaal “loopt” het spreekuur redelijk op tijd maar uiteraard nu niet. Op de “plaatjes” was niet te zien hoe het met de tumor zit…Dat is nl hierop niet te zien. Op deze plaatjes zie je de doorbloeding van de long. Het blijkt dat de bovenste helft van mijn rechter-long niet meer doorbloed wordt. ( ong 1/3) . Daarnaast vernauwt mijn luchtpijp zich bij kou en/of teveel inspanning.  Daardoor krijg ik dan een soort van piepende ademhaling.. De zuurstof kan er dan niet goed doorheen… Ik mag proberen om e.e.a met een puf iets te verlichten. Aan de doorbloeding van mijn long kunnen ze niks doen.  Dit is een restverschijnsel van de bestraling.  Proberen mijn energie te verdelen en niet teveel dingen tegelijk willen doen….Rustiger lopen bv…meer tijd nemen voor een activiteit.. Dat is een flink leerpunt voor me. 😉   Vannacht was een soort van piekernacht…alles op een rijtje zetten. Komt wel weer. Verheug me op een rustig weekend met tijd voor elkaar en bovenal dat de Liefde mag overheersen. Mijn zorgen in de handen van God leggen. Dat vooral. Vannacht zat ik te lezen in mijn boekje van Alinda Bol en hoe toepasselijk was het stukje voor vandaag… Op naar April. Dan weer een Ct-Scan…

Zouden jullie willen bidden voor 2 mensen in mijn naaste omgeving die in hun laatste fase zitten…om Gods nabijheid.

Geniet van elke dag want het leven is de moeite waard om geleefd te worden.

X

blog.

Het is zover….

Het is zover!
De afgelopen maanden was ik steeds druk doende…met het op en af zetten van mijn brilletje…Ik wilde er gewoon niet aan geloven dat de jaren gingen tellen! Nee! Niet bij mij. Ik had gewoon een bril voor het autorijden en tv-kijken en verder ging het me allemaal nog prima af. Ik droeg mijn bril wel altijd maar dat was omdat ik hem anders gewoon steeds kwijt was 🙂
Maar de hoofdpijn werd wat meer en ik kon soms toch e.e.a niet meer zo heel erg goed zien…of de letters warne gwwoon niet zo duidelijk….
Na lang dralen…en HEEL veel pijnstillers….dan toch maar eens een oogmeting laten doen.
SCHOKING!
Het is zover!
Ook ik moet er nu dan toch echt aan geloven. Een ingeslepen leesgedeelte in mijn bril…
Ik was er echt even stil van.
Maar heb dan maar wel meteen van de gelegendheid gebruik gemaakt om een nieuw montuur uit te zoeken.
Ze hadden nu toch verbouwingsopruiming ( Wat hou ik daar toch van he 😉 ) Dus nu hoor ik ook bij “de club”
het was even wennen….maar ja! Ik zie duidelijk veel beter 🙂

hartzaken…

Een lang traject was het gevolg van wat mij in eerste instantie eigenlijk een appeltje/eitje leek…Ik lag daar in de voor mijn gevoel kelder van het ziekenhuis. Net terug van een zonvakantie met mijn 2 kinderen uit Spanje. We waren met de bus geweest en hadden het daar op zich goed naar onze zin gehad. Wel was ik daar zeer regelmatig naar de dokterspost geweest…Had een enorme pijn in mijn schouder en wist niet waar dart vandaan kwam. Volgens mijn ene huisarts was het een ontsteking en vlgs de andere was het stress…Maar goed…ik lag nu dus op de hartbewaking en bleek meer dan 10 liter vocht bij me te hebben.De day after was heftig en confronterend…Samen met een verpleegkundige heb ik het restant van de sigaretten die ik nog in mijn handtas had symbolisch één voor één doormidden gebroken en ben toen definitief gestopt met roken!!
Daar lag ik dan…ik voelde de dood daar ronddolen…en was bang!! Zo bang als ik nog nooit was geweest…Later realiseer je je dat pas goed… op het moment zelf ben je te druk met overleven. Je beseft amper wat je overkomt. Ik was te druk met ademhalen letterlijk!! het water stond me dan ook aan de lippen en ik moest me zelf bij elkaar zien te houden om niet te verdrinken in mijn ellende…mijn kinderen waren er ook nog…Geen vader thuis om ze op te vangen. Alle lieve mensen en familie niet te vergeten hoor….maat toch is het anders…Ik wilde gewoon zo snel mogelijk weer naar huis. Maar dat ging gewoon niet. Kon niet meer op mijn benen staan…Het heeft zeker 6 weken geduurd voor ik naar huis mocht..Wat een drama zo ineens…Ik wist niet wat me overkwam…en besefte nauwelijks wat ik had…die dreun kwam pas veel later….

Hartzaken..

Op mijn Facebook heb ik een afbeelding van een groot roze hart geplaatst…
Waarom? tja..omdat ik “iets”met een hart heb! Wie eigenlijk niet? We hebben er allemaal één. De één wat groter dan de ander. En bij de ene doet hij het wat beter dan bij de ander. Maar we hopen allemaal dat hij het heel lang blijft doen! Ja toch? Over het hart is heel veel te doen en er wordt heel veel over gezongen en geschreven.
Hoe groot is jullie hart? Wie past er in…
Hoe gaat het met jullie hart…Wat gaat jullie allemaal aan het hart? Dat zijn zo van die dingen die mij momenteel zo bezig houden…
Het kan je zo overkomen dat je het aan je hart krijgt en dan wat…Ook ik stond er vroeger nooit zo bij stil dat dat kon gebeuren. Ziek zijn was iets wat anderen overkwam. Totdat ik op 36-jarige leeftijd ineens ziek werd en op de hartbewaking terecht kwam. Zomaar ineens terwijl ik dacht een ernstige schouderblessure te hebben! Daar lag ik dan op de HARTBEWAKING!! Je weet niet wat je overkomt…Dat is toch een afdeling voor oude mannen…die het al jaren aan hun hart hebben…? Niet een afdeling voor mij?? Maar ik lag daar wel. Zomaar ineens en ik werd daar geconfronteerd met het feit dat mijn hart zo goed als niks meer deed…mijn hart dat het altijd zo goed deed en openstond en klaar stond voor iedereen deed niks meer…wat nu? hoe moest dat verder? Ik wist het niet meer…Kroop diep weg in mezelf en verstopte me diep onder de dekens. niks voelen. Niet denken…

Kleinste hartpomp!!!!

Kleinste hartpomp ter wereld blijkt succes

HEIDELBERG – Goed nieuws voor hartpatixc3xabnten. Artsen in Duitsland hebben de kleinstehartpomp ter wereld geplaatst in het lichaam van een patixc3xabnt.

Het 92 gram wegende apparaatje blijkt perfect te werken.
Dat meldde het universitair medisch centrum van de stad Heidelberg maandag. De hartpomp, die is gemaakt van titanium en plastic, werd eind juli aangebracht bij een 50-jarige vrouw.
Zij heeft volgens een woordvoerder van het ziekenhuis haar gewone leven weer volledig opgepakt.

De uiterst compacte, lichte en geluidsarme pomp vervangt de functie van de rechter hartkamer. Het medische hulpmiddel kan ook worden ingezet als een patixc3xabnt aan het wachten is op een donorhart.

Deze versie van de hartpomp is alweer de vijfde generatie van het zogenoemde DeBakeyhart dat in de jaren ’90 werd ontworpen door de Amerikaanse cardioloog
Michael DeBakey.
xc2xa9 ANP