Ochtendgloren….

In het schemerlicht zo ’s morgens vroeg…Half in slaap nog ligt ze in haar bed. Dit zijn de mooiste uren van de dag. Heel in de verte hoort ze de dag ontwaken. Een merel begint zijn lied zuiver en rein te zingen. Klaar voor deze nieuwe dag. Dit brengt zoveel herinneringen in haar naar boven….Herinneringen aan die tijd toen ze nog werkte. Daar waar haar hart lag. De tijd dat ze volop in het arbeidsproces meedraaide. Nachtdiensten dat vond ze GEWELDIG! Met vaak een vaste ploeg mensen…en dat vooral de laatste ronde…op de fiets naar de paviljoens toe en nog even het laatste rondje kijken bij de kinderen of ze nog lekker lagen te slapen…medicijnen uitdelen…nog even een paar kinderen ( toen sprak men nog niet van clienten 😦  ) naar de wc laten gaan of even een bedje verschonen…een rapportage schrijven…koffie klaar zetten voor de ochtendploeg en dan hoorde je ook die vogeltjes al vertellen dat de nieuwe dag eraan kwam…en dan wist je…YES! Ik mag zo gaan slapen 😉 …. Nu weet ze..YES! ik mag zo heerlijk weer opstaan en aan mijn nieuwe dag beginnen! Voor alles is een tijd. Ik mis het werken daar zo af & toe nog steeds…Maar gelukkig heb ik er heel veel andere dingen voor in de plaats gekregen. Wat is gebleven is mijn liefde voor het genieten van de merel die voor mij is blijven zingen! Wat een rijkdom! Wat een zegen 🙂